Χθες το βράδυ, ο Πόντος σείστηκε από περηφάνια, καθώς μια απλή κοπέλα με κρυστάλλινη φωνή άγγιξε τις πιο βαθιές χορδές της ψυχής μας. Στη σκηνή της Eurovision είδαμε όχι έναν ακόμη “διαγωνισμό φιλίας” ή “σκορ πολιτικών συμμαχιών”, αλλά ένα αληθινό ξέσπασμα τιμής και αξιοπρέπειας.
Από την πρώτη στιγμή που ακούστηκε ο πρώτος στίχος γραμμένος στην καρδιά της ελληνικής παράδοσης καταλάβαμε πως δεν πρόκειται για mainstream κατασκευή. Ήταν η ίδια η ιστορία του ξεριζωμού, των σκοτεινών εποχών, που μεταμορφώθηκε σε τραγούδι και σε χτύπησε σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Η σκηνική παρουσία της θύμιζε αρχαία Καρυάτιδα: στέκεται σταθερή, μεγαλόπρεπη, αλύγιστη.
Έχω χάσει τον λογαριασμό πόσες φορές ξανακούω αυτό το τραγούδι και κάθε φορά με διαπερνά σαν πρώτο άκουσμα. Το μοιρολόι του, οι λέξεις του, η ερμηνεία της: ένα τρυφερό σφυροκόπημα στην καρδιά.
Η Κλαυδία δεν χρησιμοποίησε φτηνά τερτίπια. Ξέφυγε από τη λογική της πρόκλησης, δεν πέταξε σεξουαλικά ή «woke» τερτίπια για να κλέψει την παράσταση. Έβαλε μόνο τη φωνή της και την ψυχή της στη σκηνή, με αξιοπρέπεια και σεμνότητα και μάγεψε το κοινό.
Δεν χρειάστηκε χρώματα επαφής, κοστούμια-θέαμα ή κατασκευασμένα σκηνικά κόλπα. Την κέρδισε η ειλικρίνεια, η καθαρότητα του ήχου, η αυθεντικότητα που σμίλεψε κάθε νότα.
Κι όμως, ξέρουμε καλά ότι στο παρασκήνιο τα κουκιά δεν βγαίνουν πάντα με γνώμονα την τέχνη. Η Eurovision έχει γίνει «πανηγύρι φιλιών» και «παίγνιο woke κιλών», όπου το πολιτικώς ορθό συχνά υπερτερεί της μελωδίας. Αλλά ποιος νοιάζεται τα μελλούμενα ranking; Όση χαρά κι αν φέρνει ένα καλό πλασάρισμα, δεν συγκρίνεται με το δέος που νιώσαμε ακούγοντας εκείνα τα ψηλά, καθαρά φωνητικά να σπάνε τη σιωπή.
Τι πιθανότητες έχει η Ελλάδα φέτος να “σκαρφαλώσει” ψηλά; Σίγουρα ελάχιστες, σύμφωνα με τα κρυφά deal και τις ψήφους των ισχυρών. Αλλά εμείς, οι πραγματικοί ακροατές, έχουμε ήδη νικήσει. Διότι είδαμε και κυρίως νιώσαμε μια γνήσια, ελληνική ψυχή να κρατά ψηλά τη σημαία της παράδοσης και της αξιοπρέπειας, παλεύοντας κόντρα στον άνεμο.
Κορίτσι μου, μπράβο! Η φωνή σου έφερε ανατριχίλα. Και όσο οι θέσεις στα scoreboards αγνοούν την αλήθεια, εμείς κρατάμε την περηφάνια και την ακούμε, ηχηρή, δυνατότερη απ’ κάθε αριθμό.
Κλαυδία, φτάνεις στην καρδιά μας όπως λίγοι: με τη δύναμη της απλότητας. Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου και ένα τεράστιο ευχαριστώ για την υπενθύμιση: η αλήθεια είναι το πιο λαμπρό φως.
Κλαυδία μας, γλυκό μου κορίτσι, σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία!❤️ 
Μαρία Μιχαήλου-Provlepseis.gr
