Αφιέρωμα στον Σκορπιό

23 Οκτωβρίου – 22 Νοεμβρίου

Στοιχείο  :  Νερό   

Φύση : Θηλυκή         

Ιδιότητα  :  Σταθερή

Κυβερνήτης / Συγκυβερνήτης   :   Πλούτωνας, Άρης

Σε έξαρση   :   Ουρανός

Σε αδυναμία : Αφροδίτη    

Σε πτώση : Σελήνη

Πλανήτης κυρίαρχος ανά δεκαήμερο - δεκανό:   

23/10-2/11 : Πλούτωνας

3/11-12/11: Ποσειδώνας

12/11-22/11 : Σελήνη

Από 23/10 μέχρι 22/11, ο Ζωοδότης του Πλανητικού μας Συστήματος –ο Ήλιος- γνωρίζει στα όρια του Ζωδίου του Σκορπιού κάτι αναπάντεχο: το μυστικό του Εαυτού του, την εσωτερική του λειτουργία. Είναι αυτή η ίδια  Δύναμη που συντηρεί την ύπαρξη των αστεριών. Η κοινή συνισταμένη ανάμεσα στον Υλικό - Φυσικό και τον Άϋλο - Πνευματικό - Κόσμο. Η διάσπαση των μονάδων, δηλαδή, του ατόμου και η ταυτόχρονη δημιουργία νέων μορφών. Καινούργιας ζωής. Και μέσα από αυτή την ίδια διαδικασία, εκδηλώνεται η απελευθέρωση απίστευτων ποσοτήτων Ενέργειας, Δύναμης, Ισχύος.

Ο Ήλιος, εισέρχεται στο Σπίτι του απόλυτου. Σ’ ένα χώρο, όπου δεν υφίστανται μέτρο, καθωσπρεπισμός, στυλιζαρισμένη ούτε υποκριτική ευγένεια. Εδώ, η κακία, το σκοτάδι, το μίσος, ο εγωκεντρισμός, η τραγωδία δεν καταγγέλλονται - απλά υπάρχουν. 

Το καλό και το κακό, η Σοφία και το Σκότος, η αγνότητα και η μισαλλοδοξία συνυπάρχουν σε μια εύθραυστη ισορροπία. 

Απαιτείται, λοιπόν, μεγάλη προσοχή, επαγρύπνηση και ισχυρή θέληση. Η πύρινη Ακτίνα οφείλει να συναισθάνεται την ευθύνη, να κρατά γερά την Ασπίδα της Παγκόσμιας Σοφίας. Μέσα από τον ακανθώδη δρόμο των Μυήσεων θα κατακτηθεί η τελική Αλήθεια. Η συνειδητοποίηση, δηλαδή, πως τα πάντα είναι Ένα. Και η μονάδα ο Νους, υπάρχει παντού. 

Διδάσκαλος, άγιος, προφήτης. Η ιδανική εκδήλωση του Σκορπιού... 

Η σκοτεινή πλευρά; αδίστακτος, εγκληματίας, δαίμων (με τη σύγχρονη σημασία της λέξης)....

Είναι ο δυσκολότερος Ζωδιακός τύπος.  Ευαίσθητος και αμείλικτος, φιλάνθρωπος και ωμός, ευγενικός και ζωώδης, ασκητικός και φιλόδοξος.

Η λέξη κλειδί, «επιθυμία», ίσως να μην εντυπωσιάζει, κατά βάθος - όμως - αποτυπώνει στο κύτταρο την ασταμάτητη πορεία του Σκορπιού. 

Πολύ νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλο αποκτά συνείδηση της ύπαρξής του. Προσδιορίζει απώτερους σκοπούς, έστω κι αν αδυνατεί να τους περιγράψει. Οριοθετεί κάθε φορά τον χώρο κυριαρχίας του και απαιτεί από τους άλλους απόλυτο σεβασμό. Αντιλαμβάνεται τον Κόσμο μ’ ένα προσωπικό, πρωτόγνωρο πάθος. Χαίρεται, λυπάται, ευτυχεί και πονά με απαράμιλλη ένταση. Συνήθως μοιάζει ψυχρός, ήρεμος, σχεδόν παρατηρητής. Περνά μεγάλα διαστήματα της ζωής του μέσα σε μια φαινομενική αδράνεια, θυμίζοντας ηφαίστειο που κοιμάται. Εκείνος, όμως, πάντοτε «δουλεύει» εσωτερικά, καλλιεργεί, αναλύει. Όταν, κάποτε, εκδηλώσει - εκρηκτικά - όσα κρύβονται μέσα του σοκάρει, τόσο το περιβάλλον του όσο και τον εαυτό του. Αν έχει προσεγγίσει τη Σοφία, αν «ακούει» τις φωνές των αγγέλων - τα κελεύσματα των Διδασκάλων - θα γεννήσει αγάπη και ευδαιμονία. Διαφορετικά, θα φέρει την καταστροφή. Και καθώς είναι αληθινά δίκαιος, υπόκειται στις συνέπειες πρώτα ο ίδιος. 

Αν η Οικογένεια κατορθώσει να ψυχογραφήσει τον εσωτερικό του κόσμο, θα μπορέσει να τον εντάξει στο γίγνεσθαι. Λίγο - λίγο, λοιπόν, θα ανοιχθεί, θα επικοινωνήσει, θα  περιγράψει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, θα αποκτήσει δικαιώματα στον προσωπικό του χώρο και στην ιδιαίτερή του έκφραση. Στις περισσότερες, όμως, των περιπτώσεων αυτό δεν συμβαίνει. Κρατά, έτσι, για πολλά χρόνια το προφίλ του απόμακρου, του μυστικοπαθούς ατόμου. 

Πλησιάζοντας την πύλη της ωριμότητας, θα αναζητήσει - πλέον - τον καθρέπτη του εαυτού του, γινόμενος ο πιο αυστηρός κριτής. Σ’ αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει την δεύτερη προσωπική κρίση. Είναι πιθανό να απορρίψει πλήρως τα πεπραγμένα του. Η ενδοσκόπηση που πραγματοποιεί διαρκώς, θα αποδώσει, τότε, καρπούς. Κατανοώντας πια, τον εσωτερικό του κόσμο, την αγωνία του να ξεπεράσει την ατομικότητα, τη γοητεία που η εξουσία και η δύναμη ασκούν πάνω στην ύπαρξή του, θα ζήσει ένα μεταφορικό «θάνατο». Θα μεταμορφωθεί. 

Καθώς έχει το χάρισμα της ψυχανάλυσης, μπορεί να βοηθήσει τους βασανισμένους να τα βρουν με τον εαυτό τους με τον εαυτό τους. Αντί γι αυτό, όμως, συχνά εκμεταλλεύεται την κατάσταση για να χειραγωγήσει, να ελέγξει, να εξουσιάσει τους άλλους, μ’ εκείνο τον πειθαναγκαστικό, υπόγειο τρόπο, που μόνο ο ίδιος κατέχει .... 

Είναι ο χειρότερος τύραννος, γιατί δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αντίδραση. Κι αυτό γιατί αιχμαλωτίζει την ίδια επίγεια εκδήλωση της ψυχής. Τούτο αποτελεί μια απόλυτη αμαρτία - καθώς καταστρατηγεί την Ελεύθερη Βούληση. 

Από τον Κώστα Κονδύλη

Τηλ. 14990