Ο πίνακας Quija

Ο πίνακας Ouija -ή πνευματιστική δέλτος στα ελληνικά- είναι απλώς ένα ανόητο επιτραπέζιο παιχνίδι, κατάλοιπο της Βικτωριανής εποχής ή ένα πραγματικό εργαλείο για την επικοινωνία με τον κόσμο των πνευμάτων; Είναι επικίνδυνος ή ακίνδυνος;

Η προέλευση των σύγχρονων πινάκων Ouija είναι μυστηριώδης, και υπάρχουν πολλές διαφωνίες σχετικά με το ποιος τον εφηύρε και πως του ήρθε η ιδέα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1800, δυο αδερφές ισχυρίστηκαν πως μιλούσαν με το πνεύμα ενός νεκρού πωλητή. Αυτό πυροδότησε μια τρέλα για επικοινωνία με τους νεκρούς, που ονομάστηκε Πνευματισμός, και που εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Μερικά μέντιουμ δεχόντουσαν “πνευματικά μηνύματα” με τη χρήση μολυβιού που ήταν δεμένο σε ένα μικρό καλάθι, που τελικά έγινε ένα δελτάριο σε σχήμα καρδιάς.

Υπήρχαν και άλλα μέσα για την επικοινωνία με τα πνεύματα, όπως ο κώδικας Μορς (!). Δεν άργησαν να εμφανιστούν επίδοξοι εφευρέτες με κατασκευές που επέτρεπαν στα πνεύματα να αφήνουν ευανάγνωστα αλφαβητικά μηνύματα. Τέτοια ήταν όργανα με πλάκες, ψυχογράφοι και -τελικά- τους πίνακες ouija.

Ένα άρθρο του 1920 στο περιοδικό New York World Magazine για κάποιον επιπλοποιό Ernest Charle Reiche από το Chestertown του Μέριλαντ των ΗΠΑ που εφηύρε τον πίνακα το 1890: “ο κος Reichie, αν και δεν είναι πνευματιστής, παρατήρησε πως ένα μεγάλο τραπέζι ήταν πολύ βαρύ για ένα πνεύμα για να κάνει τα κόλπα του. Οι διαλογισμοί του πήραν πρακτική μορφή. Επινόησε ένα μικρό τραπέζι, τον πίνακα ouija.”